محمد مهدی فرقانی روز چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا، تاکید کرد: برپایی جشن های ملی می تواند باعث تقویت همبستگی و انسجام ملی شود و شور، نشاط و شادی را در جامعه تزریق کند.
وی گفت: متاسفانه طی سال های گذشته با بسیاری از آیین ها، جشن ها و آداب و رسوم ملی که در تاریخ و فرهنگ و تمدن ما بوده است برخورد درستی نداشتیم و آنها را عملا به مسائل ممنوع تبدیل کردیم این درحالیست که برپایی اینگونه جشن ها همبستگی و انسجام ملی را افزایش می دهد.
این استاد ارتباطات با تاکید بر اینکه جامعه شاد، ظرفیت توسعه همه جانبه را دارد این نکته را خاطرنشان کرد: جامعه افسرده و ناامید نمی تواند به سمت توسعه پیش برود وهیچگاه یک جامعه غمگین مشارکت نمی کند بلکه افراد، بیشتر تمایل به انزوای اجتماعی پیدا می کنند و در نتیجه بسیاری از اتفاقات مثبت، زیر پوست شهر می رود و تخریب می شود.
فرقانی اضافه کرد:به عنوان مثال بعضی برخورد ها با برپایی آداب و رسوم جشن چهارشنبه سوری باعث شد تا فضای فرح بخش یک جشن ملی به میدان جنگ و گریز با ماموران تبدیل شد و بدتر اینکه حتی شکل برپایی آن هم تغییر کرد و شهر در شب چهارشنبه سوری، شبیه میدان جنگ شد.
وی ادامه داد: مردم در ایام چهارشنبه سوری بارها با بچه هایی که بمب های دست ساز خطرناک در کوچه و خیابان منفجر می کردند برخورد داشتند و به نوعی این برخوردها آسایش و آرامش را سلب می کرد و الان نیز همین کار را می کند.
این استاد علوم ارتباطات تاکید کرد: طبیعی است که هیچ کس با این شیوه شادی کردن موافق نیست.
فرقانی تصریح کرد: برخورد سیاسی با چهارشنبه سوری باعث شد یک آتش روشن کردن معمولی و پریدن از روی آن به انفجارهای متعدد چریکی تبدیل شود به طوری که برخی از درون ماشین در حال تردد، زیرپای عابران پیاده ترقه می اندازند و چه بسا افرادی که بر اثر این نوع برخوردها آسیب های جدی دیدند.
وی اظهار کرد: به جای بوی مطبوع سوختن هیزم در شب چهارشنبه سوری، فضای شهر بوی باروت می دهد ، دود همه جا را پر کرده و صدای ناهنجار بمب های دست ساز وحشت آفرین شده است اما واقعیت این است که شیوه برگزاری چهارشنبه سوری نوعی مقابله با ممنوعیت ها و محدودیت هایی است که از سوی سیاستگذاران اعمال شده است و در واقع نوعی اعتراض است.
این استاد ارتباطات گفت: راه حل این است که مسئولان و مجریان، چهارشنبه سوری را به کانال اصلی آن برگردانند یعنی آیین های چهارشنبه سوری در سطح شهر به صورت رسمی برنامه ریزی کنند و مردم به ویژه جوانان را مشارکت دهند و به تدریج سعی بر آن داشته باشند که به جای انفجار بمب و نارنجک، جشن ملی تدارک ببینند.
فرقانی تصریح کرد: در این زمینه البته مخالفت ها و مقاومت هایی وجود دارد اما نظام اجتماعی و فرهنگی طی چهار دهه بابت همین مساله به ظاهر کوچک تاوان داده است و باید با تدبیر و تامل برای این موضوع برنامه ریزی جدیدی انجام شود.
رئیس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی خاطرنشان کرد: واقعیت این است که رسانه ملی شادی را نه تولید و نه تزریق می کند، برنامه های ظاهرا شاد و کمدی آن هم چنگی به دل نمی زند و همان ها هم پس از مدتی متوقف می شود.
فرقانی یادآور شد: مشکلات اجتماعی و اقتصادی از جمله بیکاری، طلاق، نبود تفریحات سالم و شادی آفرین، یاس و ناامیدی اجتماعی، واقعیاتی است که در جامعه وجود دارد؛ حال در این شرایط اگر روزنه های شادی محدود هم در جامعه کور شود، بالاخره این نیاز در جایی طغیان می کند و آثار مخرب خود را برجای می گذارد.
اجتمام**3229**1776

انتهای پیام /*